Όταν ερωτευόμαστε είναι σαν ξαφνικά να πρωταγωνιστούμε στον Ηρακλή της Disney. Τραγουδάμε σαν την Μεγκ μαζί με τις μούσες «δεν θα το πω, όχι δεν θα το πω» αλλά τελικά είναι γλυκός της καρδιάς ο θεός, που μας χτύπησε με το βέλος του, σε ανύποπτο χρόνο και τυφλωθήκαμε.
Εκεί λοιπόν είναι η φάση που το μυαλό σταματά να συνεργάζεται με την καρδιά και η καρδιά παίρνει τα ηνία και ξεκινάει ο χαμούλης. Ναι παιδιά, χαμούλης. Γιατί η καρδιά είναι σαν μικρό παιδί που του δίνεις σοκολάτα, χαίρεται με την σοκολάτα και όλος ο υπόλοιπος κόσμος παύει να γυρίζει, όλα σταματάνε. Λίγα πράγματα μπορεί να κάνει συγχρόνως, να στέλνει αίμα σε όλο το σώμα και να αγαπάει. Άντε και να πληγώνεται ενώ παράλληλα αγαπάει αλλά εκεί αρχίζουν και μπερδεύονται τα πράγματα. Τέλος πάντων ας μείνουμε στο ότι η καρδιά δεν είναι Ναπολέων, οπότε μην την φορτώσουμε με πολλά, δεν την παλεύει. Η ψυχή πάλι είναι άλλο κομμάτι, είναι ανάμεσα στην καρδιά και το μυαλό. Όπως και να έχει δεν έχει καμία σημασία γιατί όταν ερωτευόμαστε, όλο το σύστημα πέφτει σε black out. Είναι σαν ιός, καλός ιός τις περισσότερες φορές, που κάνει όλο μας το σύστημα να υπολειτουργεί. Μην μου το αρνηθείτε, υπολειτουργεί τελείως και θα το έχετε δει και εσείς.
Το στομάχι γεμίζει αυτές τις γνωστές πεταλούδες. Σταματάει να συνεργάζεται και αυτό. Ακόμα και γουρουνοπούλα να μας φέρουν, μια τούρτα, ένα παγωτό, το στομάχι δεν θέλει τίποτα. Του φτάνει η ταραχή που περνάει η καρδιά και ταράζεται και αυτό και εντάξει δεν θέλουμε άλλο, δώσαμε, δώσαμε. Τα άκρα, στην όψη του αντικειμένου του πόθου μας, κόβονται, δεν δουλεύουν, τρέμουν, με το ζόρι μας πάνε. Και το μυαλό; Α το μυαλό κατεβάζει ρολά.
Καλή η δύο παραγράφων εισαγωγή μου περί έρωτος, ήρθε η ώρα να αρχίσω να σας κράζω. Μωρέ πάτε καλά; Εντάξει, να το καταλάβω για το υπόλοιπο σώμα. Αλλά το μυαλό; Είναι δυνατόν να κλειδώνετε το μυαλό μωρέ; Ωραία ας δεχτώ ότι όταν ερωτευόμαστε είμαστε ευάλωτοι. Ναι είμαστε ευάλωτοι, γιατί όσο και αν βλέπουμε το ενδιαφέρον, πάντα θα έχουμε την αμφιβολία μήπως δεν μας θέλει ο άλλος. Μήπως κάνουμε κάτι λάθος, μήπως πετάξαμε πατάτα, μήπως αυτό το παντελόνι δεν κολακεύει τις καμπύλες και άλλα τέτοια ωραία. Όμως αυτή είναι και η γοητεία του να ερωτευόμαστε. Η μικρή αμφιβολία, σε συνδυασμό με το ωραίο ενδιαφέρον του άλλου που γεμίζει το στομάχι μας πολύχρωμες πεταλούδες. Σε αυτό το σημείο όλοι βλέπετε ότι η λογική κάνει την εμφάνισή της και μας υποδεικνύει ότι δεν πρέπει να υστεριάζουμε και την αμφιβολία την μετριάζει σε ένα μικρό κομμάτι.
Αυτός άλλωστε είναι και λόγος που δεν κατεβάζουμε ρολά στο μυαλό παιδιά. Αν το μυαλό δεν λειτουργεί, έστω να υπολειτουργεί σε αυτή την πρώτη φάση του έρωτος η mission, θα γίνει mission impossible. Μην απορείτε γιατί. Το μυαλό είναι απαραίτητο να λειτουργεί, full speed ή όχι αλλά να λειτουργεί σωστά. Ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας δεν ερωτεύεται μόνο την εικόνα μας, ερωτεύεται και το μυαλό μας, γιατί το mindf**k είναι πιο ισχυρό από το απλό f**k, και όλοι το προτιμούν αυτό σε μια γυναίκα, γιατί αυτό άλλωστε τους κάνει να την δουν και σοβαρά. Αν τώρα εσύ, αγαπημένη μου φίλη, πάς και ερωτευτείς head over heels φάση, και σταματήσεις να χρησιμοποιείς αυτό το καημένο 10% του εγκεφάλου σου τότε είσαι άξια της μοίρας σου. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί θα αρχίσεις να υστεριάζεις, θα βρίσκεις προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν, όλα θα σε ενοχλούν και θα τα θεωρείς λάθος, θα μιλήσεις άσχημα σε άτομα που σε έχουν βοηθήσει πολύ, δεν θα εκτιμήσεις καταστάσεις σωστά και το αποτέλεσμα ξέρεις ποιο θα είναι; Να σαμποτάρεις η ίδια το κονέ σου το οποίο ήταν μια χαρά ωραίο πριν αρχίσεις να υστεριάζεις και να κάνεις σαν γυναικούλα. Και το χειρότερο; Αυτή η πρώτη φάση του έρωτος που είναι η καλύτερη που πρέπει να τη ζήσεις στο έπακρο, την χάνεις όλη γιατί προτιμάς να βρίσκεις προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Και τι έχουμε πει εμείς στο madmazel; Έχουμε πει ότι δεν είμαστε γυναικούλες και είμαστε γυναικάρες, our head and our heels should be high. Και είναι high. Η λύση είναι μια και δεν περιλαμβάνει ψυχοφάρμακα, απλά περιλαμβάνει ψυχραιμία. Φίλη μου καλή, βάζεις τα πράγματα κάτω και σε μια σειρά , ηρεμείς και συνεχίζεις πιο ψύχραιμα το καμάκι σου με το ωραίο αγόρι. Αν δεις ότι δεν μπορείς μόνη σου, μην μου το παίζεις ο μάγκας από τον βοτανικό, γιατί στάνταρ δεν είσαι. Πάρε την πιο ψύχραιμη και λογική φίλη σου και ζήτα βοήθεια. Όχι να ακολουθεί μαζί σου σε κάθε ραντεβού με ακουστικό και να σου λέει τι να λες. Να σε συμβουλεύσει, να σε ηρεμήσει και στην ανάγκη να σου ρίξει καμιά φάπα να συνέλθεις. Οι σωστές φίλες, αυτές που μας αγαπάνε, είναι πολύτιμη βοήθεια. Δεν θέλουν το κακό μας και δεν μας ζηλεύουν, ας μην είμαστε αχάριστες και να μην το παίζουμε πασάδες στα Γιάννενα. Όλοι χρειάζονται βοήθεια.
Άλλωστε πώς θα τα ρίχναμε ξερά τα γκομενάκια χωρίς τις φιλενάδες μας να συνωμοτούμε;;;;
Άννα Πετσικοπούλου
Latest posts by Άννα Πετσικοπούλου (see all)
- Εγώ και οι φίλοι του - 18 Μαρτίου 2018
- Οι φίλες μου, οι σχέσεις τους και εγώ - 11 Φεβρουαρίου 2018
- Τι παθαίνουμε όταν ερωτευόμαστε. - 4 Φεβρουαρίου 2018